《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
不知道为什么，在这里面我感受不到爱。只是合拍的两人顺理成章地走在了一起，后面的分开也是两人的三观存在巨大的差异。但我很佩服女主分手的决心，保持她对爱情的追求。
这部电影的台词看第一遍感觉不过是些鸡汤，重新观看才发觉还蛮有哲学意味。“迷失和忘我的区别没有那么大，忘我是快乐的，但当这种快乐成了一种执念，脱离了生活，人就成了迷失的灵魂。”人的身体里只能存在一个灵魂吧，这样你才可以完全属于你自己。其实无论是美术还是制作都属上乘之作，很值得观看的，不是单纯的鸡汤片。（之前看了友邻的分享才知道，这部电影有国人参与，怪不得有很多惊喜的地方hhh
不是我的菜。但不好意思打低分。btw头脑特工队我也不喜欢。。。有点为自己遗憾
今天是2021年7月22日，晴。这是今天看的第四部8.0+/10的电影。好怕下一部会毁了今天的奇迹，但还是决定再看一部。
延长版《爱在黎明破晓前》
看似是与以往爱情片相类似的套路，前半段青春热恋与后半段残酷现实的对比，但整个过程都要来得舒服得多，尤其是将这套恋爱片写法套在两个灵魂如此契合的角色身上，似乎更值得观众玩味。以及坂元裕二依然贡献了不少金句台词，结尾很不错，相比一些影片硬要用前任的一场婚礼来达致双方的“大彻大悟”，与“曾经的自己”相遇并仍然选择放手的设置显然更能让角色（和观众）释然。
治愈系动画片，人物选择蓝色想必也是下了功夫。上个蓝色的还是那个代表各种性格的小蓝人，无感。
这片挺难，就表现层面难度简直登峰造极，也难在压力线其实是生造出来的，没想到会挑战一个比头脑特工队难度更高的选题，前者着眼在心灵和意义，后者则聚焦情绪和回忆，然而不好意思的是，两部影片都是“事与愿违”的，后者反而讲了一个关乎心灵和意义的故事，前者则站在创意的制高点上一路俯冲，跌在情绪和回忆的注脚上，最可怕的是影片的节拍虽然在踩点，然而过于内敛，甚至并不那么有效
a.男女主角说上话是因为在深夜酒吧看见了押井守，其他人完全不认识押井守，只有他俩认出来了，太好笑了精准狙击豆瓣用户的点。
好一碗陈年浓鸡汤，内核已经无法打动我了，然而美丽的画面叹为观止，大银幕看体验太好了。
有共鸣当然也会有疏离。当彼此关注点都在共鸣时，疏离就悄悄靠近了。太极是也，阴中有阳，阳中有阴。
太，伤，了。所以说两个人，能相遇相爱相伴是概率多么低的一件事啊，不管是情投意合志趣相投，还是相敬如宾相濡以沫，都很难，不管是热烈还是舒服，都很难。
就像是听着真实存在的情侣分别和你分享他们的恋爱故事和心理路程，普通人普通的爱情，但是动人、戳人、感人，用人物感受推进情节，以现实冲突推进矛盾，没有大风大浪却看得人内心汹涌。这就是我们这个时代的《安妮·霍尔》。
像两个每天高强度占领你时间线的瓣友，每句台词都是广播内容
虽然讲的是文青之恋但我觉得有点伪文青，因为大多数时候只是报菜名式地列作家名字，只说“我喜欢谁谁谁”而并没有展开来讲，显得非常空洞，看的过程中我并没有产生男女主都很有内涵的感觉，而且两人的对话一些完全把观众隔绝在外。类似题材相同结局的《爱乐之城》做得好多了，至少爵士乐是贯穿始终的。
PS：场刊的设计和内容都很棒，值得入手！
-我心脏跳动的声音盖过了吹风机的声音
从满脸姨母笑看到在办公室捂嘴不让自己哭出声，嘤嘤嘤坂元好懂，各种小细节看得太戳人了。世上哪有那么多天造地设，亲密期过了后不过是互相将就，但即便现实如此，我们难道就应该选择妥协吗？
2020最佳！！来自皮克斯的完美圣诞礼物🥰
四星
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
